Μερικοί άνθρωποι προτιμάνε να πορεύονται στη ζωή με οδηγό τη λογική και το μυαλό. Κάποιοι άλλοι, διαλέγουν το συναίσθημα, το ένστικτο και την καρδιά. Σε όποια κατηγορία και αν ανήκεις, όταν περάσεις την ηλικία των 30 ετών γνωρίζεις ότι η σημαντικότατη ψυχική υγεία σου δεν εξαρτάται αποκλειστικά ούτε από το μυαλό, ούτε από την καρδιά. Εξαρτάται από την ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Όταν μπορέσουμε να επιτύχουμε κάτι τέτοιο, τότε θα γνωρίσουμε τον εαυτό μας, θα κοιτάξουμε προς τα μέσα και θα διδαχθούμε την αυτογνωσία. Τι εννοώ;
Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε σε ένα πλοίο που έχει πάρει φωτιά. Το ένστικτό μας και η συναισθηματική πλευρά είναι αυτή που θα μας ωθήσει να βουτήξουμε άμεσα στο νερό και να κολυμπήσουμε μερικά μέτρα για να αποφύγουμε τις φλόγες και κάποια πιθανή έκρηξη. Στη συνέχεια όμως θα χρειαστεί να επιστρατεύσουμε το μυαλό και τη λογική μας για να δούμε τι θα κάνουμε μετά, αφού δεν μπορούμε να κάτσουμε για πάντα μέσα στη θάλασσα. Το μυαλό και η καρδιά μπορεί να λειτουργούν ανεξάρτητα αλλά μόνο ο συνδυασμός τους χαρίζει στον άνθρωπο την αρμονία και την πολυπόθητη ισορροπία.
Αν μπορούμε να γράφουμε, να μιλάμε, να υπολογίζουμε νούμερα και να σκεφτόμαστε, είναι επειδή χρησιμοποιούμε το μυαλό μας. Αν νιώθουμε αγάπη, χαρά, φόβο και άγχος, είναι επειδή έτσι αισθάνεται η καρδιά μας. Δεν γίνεται βέβαια να αγνοείς τη λογική και να εμπιστεύεσαι μόνο το συναίσθημα γιατί θα βρίσκεις πάντα αδιέξοδα στην πορεία της ζωής σου. Από την άλλη μεριά, ποτέ δεν θα μπορέσεις να δεις την πλήρη εικόνα των πραγμάτων όταν ακολουθάς μόνο τη λογική. Για να ζήσεις έναν έρωτα στην πλήρη διάστασή του οφείλεις να αφεθείς στην απελευθερωτική και επικίνδυνη ροή του και να τον βιώσεις με όλη σου την ύπαρξη. Μετά από κάποια φάση όμως, το μυαλό θα σου πει σε τι κατάσταση είσαι και πως ήρθες σε αυτό το σημείο.
Η ισορροπία είναι μία υπέροχη λέξη. Χρειάζεται όμως καθημερινή δουλειά: Για να την εξασκήσουμε, αρκεί να γνωρίσουμε καλύτερα το σώμα και την ψυχή μας. Να βελτιωθούμε ατομικά, να ακονίσουμε την ευφυΐα μας, να καλλιεργήσουμε τις ηθικές αξίες μας και να διακρίνουμε τον κόσμο στον οποίο ζούμε ενώ την ίδια ώρα νιώθουμε έντονα το κάθε τι που επηρεάζει και ξεσηκώνει το είναι μας. Μόνο έτσι θα σταματήσουμε να ανοίγουμε αχρείαστες πληγές στην ανθρώπινη συνειδητότητα. Όπως έλεγε και ο Αυστριακός ψυχολόγος Άλφρεντ Άντλερ, που ίδρυσε την ατομική ψυχολογία «Ακολούθα την καρδιά σου αλλά πάρε και το μυαλό μαζί σου».
No comments:
Post a Comment