Εδώ και πολλά χρόνια, όποτε εμφανίζεται μία μεγάλη είδηση στη Θεσσαλονίκη είναι βέβαιο ότι κατά 80-90% θα αφορά κάποιο αρνητικό γεγονός. Τα γεγονότα δεν λένε ψέματα φίλε αναγνώστη:
Το χουντογλέντι στη Θέρμη την άνοιξη του 1993, η περιβόητη «ζαρντινιέρα» τον Νοέμβρη του 2006, τα «πράσινα σταράκια» τον Μάη του 2007, η τεράστια υπεξαίρεση 17.9 εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 1999-2008 από τα ταμεία του Δήμου Θεσσαλονίκης από τους Παπαγεωργόπουλο, Λεμούσια, Σαξώνη, οι συνεχόμενες καθυστερήσεις στο μετρό που δεν λέει να τελειώσει, η επίθεση στον Μπουτάρη από πατριδοκάπηλους τον Μάη του 2018 και η αποζημίωση 85 εκατομμύριων ευρώ που επιδικάστηκε τον Οκτώβριο του 2023 για την υποθαλάσσια αρτηρία που βούλιαξε στα νερά του Θερμαϊκού προτού καν ξεκινήσει είναι μόνο μερικά από αυτά.
Χτες, η Θεσσαλονίκη ήρθε ξανά στην επικαιρότητα για όλους τους λάθους λόγους: Αφορμή ήταν η προσωρινή διαταγή του Συμβουλίου της Επικρατείας που ζητά άμεση αναστολή των εργασιών για το Flyover, ένα έργο που δεν έπρεπε να ξεκινήσει ποτέ έτσι όπως ξεκίνησε σε μία πόλη που εκτός από τα λεωφορεία του ταλαιπωρημένου ΟΑΣΘ δεν έχει κανένα άλλο μέσο μαζικής μεταφοράς. Από την πρώτη στιγμή ήταν φανερό ότι το μόνο πράγμα που δεν χρειαζόταν η Θεσσαλονίκη τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν ένα κυκλοφοριακό έργο που θα αρχίσει χωρίς καμία σοβαρή συγκοινωνιακή μελέτη, θα μετατρέψει τον περιφερειακό σε ένα απέραντο εργοτάξιο, θα απογειώσει την κίνηση στους δρόμους της πόλης και θα κάνει το παρκινγκ extreme sport. Και όμως, βρέθηκαν και πάλι οι φωστήρες που δεν πτοήθηκαν, μπήκαν οι απαραίτητες υπογραφές και το πάρτυ ξεκίνησε.
Άραγε σε ποια άλλη πόλη που μόλις έχει αναγκάσει όλους τους φορολογούμενους που μένουν στην ελληνική επικράτεια να πληρώσουν 85 ολόκληρα εκατομμύρια ευρώ για ένα έργο που ΠΟΤΕ δεν έγινε, θα μπορούσε να αρχίσει ακόμη ένα έργο με τέτοια προχειρότητα που θα μπορούσε να μπλοκαριστεί πανεύκολα, όπως και έγινε; Σε ποια άλλη πόλη οι κάτοικοι, οδηγοί και πεζοί, θα δεχόταν να υποστούν τέτοια καθημερινή ταλαιπωρία χωρίς μαζικές και δυναμικές αντιδράσεις; Σε ποια άλλη πόλη τα υπόγεια παιχνίδια-ρουσφέτια πολιτικών και εργολάβων θα έμεναν κάτω από τα δημοσιογραφικά ραντάρ χωρίς να γραφτεί ένα άρθρο της προκοπής που θα προσπαθήσει να εξηγήσει τα ανεξήγητα; Η απάντηση είναι προφανής: Μόνο σε μία πόλη που χαρακτηρίζεται από εξοργιστική απάθεια, οπισθοδρομική νοοτροπία και έχει τη σφραγίδα της απαρχαιωμένης Δεξιάς του 1950.
Αυτή η κατάντια δεν προέκυψε τυχαία. Οφείλουμε να ανατρέξουμε πίσω στο χρόνο για να βρούμε τις κύριες αιτίες της μετάλλαξης και να πούμε την αλήθεια: Το ελληνικό κράτος ποτέ δεν ένιωσε βολικά με την πολυεθνική ταυτότητα της Θεσσαλονίκης και για αυτό έκανε ότι μπορούσε για να την εξαφανίσει. Οι Εβραίοι που πήγαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί εξοντώθηκαν και οι περιουσίες τους λεηλατήθηκαν από τους ντόπιους. Τα 500 χρόνια τουρκοκρατίας έπρεπε να εξαφανιστούν από την ιστορία με κάθε τρόπο. Το χρήμα του ελληνικού δημοσίου σταμάτησε να κυκλοφορεί στη νύφη του Θερμαϊκού ή πήγαινε αποκλειστικά στις τσέπες γνωστών και φίλων. Σταδιακά, όλα τα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά στοιχεία που έδιναν ζωή στην παλιά πόλη χάθηκαν. Τα τελευταία 30 χρόνια η πόλη μετατράπηκε σε φραπεδούπολη που άρχισε να συγκεντρώνει και ταυτόχρονα να παράγει μαζικά απογοητευμένους που έχουν εθιστεί στο πατριωτικό σανό κακής ποιότητας.
Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις μηδενικές υποδομές και τις μηδενικές προοπτικές, οδήγησαν στο σημερινό χάλι και είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός με τις λέξεις που χρησιμοποιώ. Πλέον, οι απαιτήσεις του Θεσσαλονικιού είναι τόσο χαμηλές, αν όχι ανύπαρκτες, που μία σεβαστή μερίδα επιλέγει να ποζάρει χαμογελαστή με το απαραίτητο ιντερνετικό χαμόγελο δίπλα στους σταθμούς του μετρό ενώ το ίδιο το μετρό έχει ήδη καθυστερήσει πάνω από 10 χρόνια! Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές γίνονται τεράστια κατασκευαστικά έργα σε Ασία, Αφρική και Μέση Ανατολή και εμείς στη Θεσσαλονίκη ακόμη περιμένουμε τη βασική γραμμή του μετρό. Αυτή δηλαδή που λειτούργησε τον Γενάρη του 1863 στο Λονδίνο, τον Ιούλιο του 1900 στο Παρίσι, το 1935 στη Μόσχα, το 1987 στο Κάιρο της Αιγύπτου και το 1999 στην Τεχεράνη…
ΥΓ: Καλώς ή κακώς, η ιστορία γράφει ότι τα μεγαλύτερα έργα στην πόλη (πχ Λευκός Πύργος, Γ Σώμα Στρατού, Υπουργείο) έγιναν από τους Τούρκους την οθωμανική εποχή της Θεσσαλονίκης
No comments:
Post a Comment