ΤΟ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ "ΜΙΣΟΣ"

Λένε πως οι μεγαλύτερες αλήθειες γράφονται στους τοίχους και στην συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει 100%: Το γκράφιτι στον τοίχο λέει: «Αν δεν ήταν το βίντεο, ο Nahel θα ήταν άλλο ένα στατιστικό».

Μετά την εν ψυχρώ δολοφονία του Nahel M, ενός 17χρονου αλγερινής και μαροκινής καταγωγής, που πυροβολήθηκε από Γάλλο μπάτσο την Τρίτη 27/6/2023 γιατί έκανε το έγκλημα να διαφύγει με το όχημά του την ώρα που γινόταν αστυνομικός έλεγχος, διαδηλώσεις και συγκρούσεις έχουν φουντώσει σε όλη τη Γαλλία.

Γίνεται χαμός στο κέντρο και τα προάστια του Παρισιού, σε πόλεις όπως η Μασσαλία, η Λυών, η Τουλούζη, το Στρασβούργο, η Λιλ, μέχρι και τις Βρυξέλλες του Βελγίου. Αν και το γαλλικό κράτος έβγαλε άμεσα στους δρόμους 45.000 αστυνομικούς για να ελέγξει την κατάσταση, επικρατεί το χάος, καίγονται κτίρια & οχήματα και γίνονται λεηλασίες σε καταστήματα. Την ίδια ώρα, ο αρχηγός της γαλλικής αστυνομίας ζήτησε την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης: Πρακτικά, αυτό θα σημαίνει απαγόρευση κυκλοφορίας (καραντίνα αγάπη μου…), πλήρη έλεγχο στο περιεχόμενο των social media και αστυνομοκρατούμενες πόλεις.

Το μακρινό 1995, κυκλοφόρησε «Το Μίσος», μια γαλλική ασπρόμαυρη ταινία του Ματιέ Κασσοβίτς που περιγράφει με ωμό και ρεαλιστικό τρόπο την καθημερινότητα τριών φίλων (ενός Εβραίου, ενός Άραβα και ενός Αφρικάνου) και τον αγώνα επιβίωσης που δίνουν στα λαϊκά προάστια του Παρισιού. Εκτός από την ανεργία, την ανέχεια, την, σχεδόν αναγκαστική, ροπή στο έγκλημα, η ταινία αναδεικνύει τη μόνιμη στοχοποίηση που βιώνουν οι φτωχοδιάβολοι μετανάστες κάτοικοι των προαστίων από τη γαλλική αστυνομία. Στις πρόσφατες ταραχές, ένας Γάλλος αστυνομικός είπε σε κάποιους νεαρούς να επιστρέψουν στην Αφρική.

Πιθανότατα, το γαλλικό όργανο της τάξης δεν έμαθε ποτέ ότι η Γαλλία είναι αυτή που πήγε στην Αφρική και εθίστηκε στην αποικιακή επέκταση της Βορειοδυτικής και Ισημερινής Αφρικής (βλέπε Αλγερία, Τυνησία, Μαρόκο) και όχι το ανάποδο. Στην πραγματικότητα, τέτοια περιστατικά συμβαίνουν στη Γαλλία κάθε χρόνο. Στις 27 Οκτωβρίου 2005, δύο νεαροί με καταγωγή από το Μάλι και την Τυνησία έπαθαν ηλεκτροπληξία στην προσπάθειά τους να αποφύγουν αστυνομικό έλεγχο στο προάστιο του Παρισιού Clichy-sous-Bois. Ο θάνατός τους πυροδότησε δεκάδες μέρες άγριων ταραχών σε εκατοντάδες πόλεις της Γαλλίας.

Οι γαλλικές ταραχές του 2005, ήταν η έμπνευση για την ταινία «Οι Άθλιοι» που κυκλοφόρησε το 2019 σε σκηνοθεσία του Λατζ Λι. Το 2022, κυκλοφόρησε η ταινία «Αθηνά» σε σκηνοθεσία του Ρομέν Γαβρά με παρόμοια θεματολογία. Η ζωή τροφοδοτεί την Τέχνη αλλά η κατάσταση δεν βελτιώνεται. Οι χαοτικές οικονομικές ανισότητες που υπάρχουν (και) στη Γαλλία, ο συστημικός ρατσισμός που έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε ολόκληρη την Ευρώπη και οι ένστολοι ρόμποκοπ που τιμωρούν με την ποινή του θανάτου άτομα που έχουν προβεί σε πλημμελήματα δεν θεραπεύονται με τις επικοινωνιακές πρακτικές που χρησιμοποιεί ο Μακρόν. Απαιτούν επαγρύπνηση και αγώνα στον πραγματικό κόσμο από όσους θέλουν ακόμα να λέγονται άνθρωποι.